„W kokonie”
W drżącym kokonie,
z wyrafinowanym spojrzeniem
agonią pustych emocji,
odległy czas
odpędzam
w rozpuście niedoszłych lat,
zaplątanej przestrzeni
wytęsknionego losu,
z urokliwym uśmiechem
odchodzę
na drodze nieodpartych pokus,
w zaplecionych słowach
zasznurowanym gestem,
skremowanej jaźni
oczekiwaniem pozostaje.
Autor Beata Śliwka
(obraz pixabay.com)