„Bezszelestnie”
Bezszelestnie
podmuchem wiatru
w bezmiarze emocji
muskać
studnią
głębokich uniesień
w dotyku
się zatracać
jak w rwącej rzece bezwiednie płynąć
z nurtem świata
zagubić się
zapomnieć
łzą wzruszenia
oczy zamykać
nie patrzeć bez słów
odejść.
Autor Beata Śliwka
(Obraz prywatne zbiory autora)