„Szpara (mi)”
Na wieszaku wisi lęk,
opadają ramiona rozpaczy
z bezsilnością zaplecione
szparami guzików
płaszcza spoziera strach,
zakrywa wstyd i żal
niedokończonych chwil,
krople łez spływają
pomiędzy połami
mokry świat jaźni obumiera,
w oddali słychać żałosny śpiew
zbuntowanego anioła.
Autor Beata Śliwka
(obraz pixabay.com)