„Wzgórze krwi” Nieopodal zamku czerwona kręta droga się snuje do potępionego domu w opuszczone progi prowadzi śpiewem rozpaczy duch zamordowanych mrok w komnatach spowija zimna otchłań pokoje zakrywa ponurym chłodem krwawą masą się zapada krew za krew krwawy śnieg pod stopami męczenników pozostawia. Autor Beata Śliwka (obraz pixabg.com)

„Wielobarwne uliczki” W blasku promieni słońca połyskująca kopuła dzwonnicy jawi się wieża zdarzeń ludzkich dni wąskimi uliczkami płynie gdzieniegdzie zawieszone kosze kolorowych marzeń kwiecistą łąką pachną delikatne dłonie w radości dnia kawę z ciasteczkiem podają obrus na maleńkim stoliku wielobarwnymi kolorami mami na odchodne zapachem kawiarni nęci deserów przedsmakiem zaprasza gwarny szum umysł spacerowiczów morską…

„Bramy piekieł” Wchodzisz do piekła z własnym ogniem gdzie zimna zawiść króluje za tobą kruk czarny podąża w kamienny bęben w pobliżu miejsca cierpienia po wsze czasy uderzasz saługus Diabła Przykurczem zwanym wierszem koszmarów Cię przyzywa Demon do Bram Piekieł Cię prowadzi z uczynków po kamiennej drodze rozlicza „ktoś jest u Wrót Potępienia”. Autor Beata…

„W lochu” W ciemnym i zimnym lochu, Archanioł Michał próbował rozprostować swe skrzydła lecz były poszarpane i postrzępione, nie przypominały tych pięknych i majestatycznych skrzydeł, którymi się szczycił przed osadzeniem w lochach Bezpieki. Oprócz tego, przeogromny ból po doznanych torturach, sprawiał, że nie był w stanie nawet się ruszyć i uciekać, szystkie członki go bolały…

„Wprost” Spojrzeć sobie prosto w oczy bez niuansów bez zaprzeczeń bez złudnych krótkich chwil proste słowa powiedzieć wprost bezwstydnie ogień rozpalić uśmiechem spod powiek wspólnych lat podzielić się nie liczyć minut czasu nie poganiać przecież i tak się wydarzy i popłynie na fali dni ślad pozostawi w pamięci na dnie duszy. autor Beata Śliwka (obraz…